Szlakiem podkarpackich nekropolii: dawny cmentarz przykościelny w Korczynie

Korczyna i okolice były widownią walk między wojskami rosyjski a austro-węgierskimi kilkakrotnie. We wrześniu oraz na przełomie listopada i grudnia 1914 roku tędy szła ofensywa wojsk carskich w kierunku zachodnim. Około 20 grudnia tego roku  przez Korczynę usiłowali – bez powodzenia – przebić się siły państw centralnych idących na odsiecz oblężonej Twierdzy Przemyśl. Po kilku miesiącach spokoju i okupacji rosyjskiej, w maju 1915 roku, w okolicach Korczyny znów rozgorzały zacięte walki, będące częścią wielkiej ofensywy Austro-Wegier i Niemiec, zwanej operacją gorlicką. W jej wyniku wojska rosyjskie odrzucone zostały daleko na wschód.

Z dawnego miejsca spoczynku poległych uchował się na starym cmentarzu parafialnym duży, drewniany krzyż rzymsko-katolicki z tabliczką: „Miejsce spoczynku żołnierzy austro-węgierskich z okresu I wojny światowej 1914-18”. Na mogile znajduje się też mniejszy krzyż z napisem „Kozak Miklos 1880-1915”, poświęcony najprawdopodobniej węgierskiemu żołnierzowi zmarłego w Korczynie w 1915 roku z ran. Mogiłę otoczoną niskim murkiem, odnawiano jakiś czas temu przy wsparciu ambasady węgierskiej. Nieznana jest liczba pochowanych tu ofiar wojny.

Oprócz starego cmentarza parafialnego na groby poległych w czasie I wojny światowej można natrafić także na innych cmentarzach w Korczynie. Dwie kwatery żołnierskie znajdują się na cmentarzu komunalnych, po przeciwnych stronach głównej alejki. Jedna ma wymiary ok. 20 metrów na 2,5 metra i otoczona jest murkiem z metalowymi słupkami. Zwieńczona jest krzyżem z wyrytymi datami 1914-18. Druga kwatera jest mniejsza, ma wymiary 13 metrów na 3 metry. Po renowacji z 2016 roku pojawił się na niej krzyż. Nie wiadomo ani ile osób tu spoczywa, ani jakiej narodowości byli polegli. 9 austro-węgierskich żołnierzy pochodzenia żydowskiego pochowano natomiast na kirkucie – kolejnej korczyńskiej nekropolii. Upamiętnia ich wspólna macewa.

(s)