rzeszow

Adam Ostoja-Ostaszewski, urodził 22 października 1860 roku w rodzinnym majątku we Wzdowie koło Haczowa, w ówczesnym obwodzie sanockim. Świetnie wykształcony (prawnik i doktor filozofii), władający dwudziestoma językami szlachcic, od młodości interesował się aeronautyką.

Był jednym z najbardziej znanych polskich polityków końcówki XIX i I połowy XX wieku, świetnym adwokatem, długoletnim posłem i emigracyjnym ministrem, jedną z najwybitniejszych postaci niepodległościowego socjalizmu. Swą karierę zaczynał w Rzeszowie. Zmarł 21 października 1941 roku w Londynie.

25 maja 1944 z wyroku sądu podziemnego zginęli funkcjonariusze rzeszowskiego Gestapo: Pottebaum i Flaschke. Akcję porównywano – w skali lokalnej – do zamachu na kata Warszawy Franza Kutscherę. Jednego z jej bohaterów – Władysława Skubisza – kilka miesięcy później spotkał tragiczny los. Został rozstrzelany z wyroku radzieckiego sądu wojennego w październiku tego roku.

Ta sprawa była obiektem sensacyjnych plotek w Galicji schyłku XIX wieku. W październiku 1897 roku z wozu pocztowego jadącego do Rzeszowa zniknęły worki z korespondencją. Sprawa była o tyle sensacyjna, że w jednym z nich znajdował się testament zamożnego i wpływowego hrabiego Ferdynanda Hompescha. Zaginięcie dokumentu, mimo upływu ponad 120 lat, wciąż pozostaje niewyjaśnioną zagadką.

Pierwszą sieć telefoniczną w grodzie nad Wisłokiem stworzono prawdopodobnie końcem 1894 roku, 18 lat po opatentowaniu wynalazku przez Aleksandra Bella.

Przez dziesięciolecia znajdujący się na ulicy Sandomierskiej (później Grunwaldzkiej) zakład fotograficzny Edwarda Janusza zaliczany był do najlepszych nie tylko w Rzeszowie, ale i całej dawnej Galicji. Tysiące zachowanych zdjęć stanowiących spuściznę po firmie, są dzisiaj niezwykle cennym materiałem dokumentującym dawne życie miasta i jego mieszkańców.

Nieudaną próbę porwania maszyny zanotowano na lotnisku w Jasionce 6 października 1981 roku, chociaż bardziej można to uznać za młodzieńczy wygłup, gdyż jego autorami było… dwóch siedemnastolatków i jeden piętnastolatek – mieszkańcy Zabrza.

Kazimierz Badeni, jeden z najbardziej znanych i wpływowych polityków galicyjskich przełomu XIX i XX wieku, starosta rzeszowski, namiestnik Galicji, premier Austrii.

Końcem 1934 roku trzydziestotysięczny wówczas Rzeszów doczekał się wreszcie sieci wodociągowej. Z nowym rokiem 1935, z kranów pierwszych mieszkań i zakładów pracy, popłynęła woda. Inwestycję poprzedziły długie lata planowania.