Czesław Śliwa - najsłynniejszy oszust PRL [film]

Już od wczesnych młodzieńczych parał się oszustwami. Ukończył szkołę średnią, nie zdał jednak matury. Zatrudnił się w zakładzie krawieckim w Bytomiu posługując się sfałszowanym dyplomem inżyniera włókiennictwa na nazwisko Jacek Elizeusz Zilbercfaig. Później zatrudnił się w Wałbrzychu jako ekspert górniczy, także na podstawie „lewych” dokumentów. Po raz pierwszy wpadł, gdy zwrócił uwagę milicji pojawiając się na własnym ślubie w mundurze inżyniera górnika, do czego nie miał prawa. Skazany na 7 lat więzienia, wyszedł na podstawie amnestii w 1964 roku. P0 dwóch kolejnych latach znów trafił za kraty za oszustwa.

Na wolności znalazł się w sierpniu 1969 roku i przybrał wtedy nazwisko Jacka Ben Silbersteina. Udawał Żyda, który jako dziecko został ocalony w czasie wojny i pragnie się odwdzięczyć swym wybawcom. Oferował duże sumy pieniędzy, ale wcześniej wyłudzał duże kwoty na rzekome załatwienie niezbędnych formalności. Jego ofiarami byli akurat ludzie, którzy z pomocą żydowskim dzieciom nie mieli nic wspólnego, ale w „Żydzie” widzieli szansę na niezły zarobek.

Najsłynniejszym oszustwem Śliwy było założenie we Wrocławiu, we wrześniu 1969 roku, fikcyjnego konsulatu. Udało mu się oszukać lokalne władze i wiele osób świadczących mu różne usługi i pożyczające pieniądze w zamian za późniejsze zatrudnienie. Aresztowany został 28 listopada 1969 roku. Sprawa wyszła na jaw, gdy ambasada austriacka otrzymała rachunek za wynajem „biura” konsulatu w jednym z wrocławskim hoteli.

W 1970 roku reżyser Krzysztof Gradowski nakręcił film dokumentalny „Konsul i inni”, w którym Śliwa w szczegółach opowiadał o mechanizmach swojej działalności. Dokument, dostępny na Youtube, udostępniamy również na portalu „Podkarpackiej Historii”. Słynny oszust zmarł 18 listopada 1971 w wyniku komplikacji po tzw. połyku. Postać Śliwy została spopularyzowana w 1989 roku filmem fabularnym „Konsul” Mirosława Borka z Piotrem Fronczewskim w roli głównej.

(z)