Wicekról Indii pochodził z Rzeszowa?

Rufus Daniel Izaacs, angielski arystokrata żydowskiego pochodzenia, dyplomata, prawnik i wicekról Indii urodził się 10 października 1860 roku. Według niektórych źródeł w Rzeszowie, w wielu opracowaniach jako miejsce urodzenia  podawany jest natomiast Londyn.

Jak podaje Andrzej Potocki w swym „Słowniku biograficznym Żydów z Podkarpackiego" rodzina Izaaków przeniosła się w latach 70. XIX wieku z Rzeszowa do Krakowa, skąd wyemigrowała do Anglii. Jego ojciec zajmował się w Spitalfields handlem owocami, dziadek stryjeczny był bokserem, zaś wujek burmistrzem Londynu.

Rufus w wieku 19 lat zaczął pracować na giełdzie, lecz po kilku latach musiał stamtąd odejść, bowiem nie wywiązywał się z zobowiązań finansowych.

W 1887 r. ukończył studia prawnicze został powołany do Middle Temple. W 1904 r. zyskał sławę podczas procesu oskarżonego o defraudację Whitakera Wrighta. Został wówczas  wybrany na posła do Izby Gmin z ramienia Partii Liberalnej z okręgu Reading. W latach 1910–1913 był prokuratorem generalnym, przy czym w 1912 r. był pierwszym prokuratorem generalnym, członkiem brytyjskiego gabinetu. W latach 1913–1921 był Lordem Najwyższym Sędzią. 

W 1914 r. Isaacs został nobilitowany jako baron Reading. W 1916 r. został wicehrabią Reading, zaś rok później hrabią Reading i wicehrabią Erleigh. W latach 1918–1919 pełnił funkcję ambasadora Zjednoczonego Królestwa w Waszyngtonie. W 1921 r. zrezygnował z funkcji Najwyższego Sędziego, by objąć stanowisko wicekróla Indii, na którym pozostał do 1925 roku. Isaacs deklarował prowadzenie polityki dialogu, ale to na jego rozkaz w 1922 r. Mahatma Gandhi został aresztowany. 

W 1926 r. uzyskał tytuł markiza Reading. Była to najwyższa godność parowska osiągnięta w Wielkiej Brytanii przez osobę pochodzenia żydowskiego. Po utworzeniu rządu premiera MacDonalda objął stanowisko przewodniczącego Izby Lordów i ministra spraw zagranicznych. Po kilku miesiącach zrezygnował z tych funkcji ze względu na zły stan zdrowia.

W 1934 r. otrzymał honorowy urząd Lorda Strażnika Pięciu Portów. Był członkiem Tajnej Rady oraz kawalerem najwyższych odznaczeń angielskich: Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni, Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Indii, Krzyża Wielkiego Orderu Imperium Indyjskiego i Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktorii. Razem z Herbertem Samuelem i Alfredem Mondem założył The Palestine Electricity Corporation Limited, która później przekształciła się w Izraelską Korporację Elektryczną. Imię markiza nosi elektrownia w Tel Awiwie.

Zmarł 30 grudnia 1935 roku w Londynie.

źródło: Wirtualny Sztetl