Józef Półćwiartek urodził się 25 marca 1935 roku w Sarzynie, w powiecie leżajskim. Jego ojciec, Marek, był w okresie międzywojennym działaczem PSL "Wyzwolenie", w czasie okupacji żołnierzem Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Sarzynie, Józef Półćwiartek uczęszczał do Państwowego Liceum Pedagogicznego w Rzeszowie. W okresie licealnym założył i prowadził w latach 1951–53 Zespół Samokształceniowy „Filomaci”, za co został wraz z kolegami aresztowany przez funkcjonariuszy UB dwa miesiące przed maturą. Skazany na dwa lata i trzy miesiące więzienia wyszedł na wolość w 1954. W 1961 roku roku ukończył historię w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Tematem pracy magisterskiej "Starostwo leżajskie w XVII i XVIII wieku". Po studiach przez pewien czas pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 1 w Leżajsku i tamtejszym Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego. W 1966 roku na podstawie rozprawy "Położenie ludności wiejskiej w starostwie leżajskim od połowy XVI do XVII wieku" otrzymał tytuł doktora,
Po obronie doktoratu pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, w 1974 roku współtworzył na uczelni Zakład Historii, którego został pierwszym kierownikiem. W 1973 uzyskał stopień doktora habilitowanego, zaś w 1975 roku stanowisko docenta. W latach 80. XX wieku pełnił obowiązki prorektora ds. nauczania i współpracy zagranicznej WSP. W późniejszym okresie był m.in. prodziekanem Wydziału Socjologiczno-Historycznego uczelni, przekształconej w 2001 roku w Uniwersytet Rzeszowski. Przeszedł na emeryturę w 2010[1].
Profesor Półćwiartek był członkiem m.in. dwóch komisji naukowych Polskiej Akademii Nauk w Krakowie i Międzynarodowej Komisji Historycznej Polsko-Ukraińskiej przy Komitecie Nauk Historycznych PAN. Pełnił funkcję Wiceprzewodniczącego Prezydium Rady - członek Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przy Urzędzie Marszałkowskim Województwa Podkarpackiego. Otrzymał wiele odznaczeń państwowych i wyróżnień honorowych: Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski Polonia Restituta (2002), Złoty Krzyż Zasługi (1984), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1978), Krzyż Więźnia Politycznego 1939-1956 (2000), Złota Odznaka ZNP (1977), Odznaka „Zasłużonym Działacz Kultury” (1982). Otrzymał takie tytuły jak: Honorowy Obywatel Miasta Leżajska (1979), Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Nowa Sarzyna (2005), Zasłużony dla Miasta i Gminy Kolbuszowa czy Honorowy Członek Towarzystwa Miłośników Ziemi Leżajskiej (2009)
W 2010 roku przekazał do Muzeum Ziemi Leżajskiej gromadzony przez lata zbiór biblioteczny z zakresu historii, obejmujący około trzech tysięcy jednostek inwentarzowych - rękopisy sięgające początków XVII wieku, starodruki, publikacje książkowe, mapy, źródła ikonograficzne (fotografie, ilustracje, szkice).
Był autorem ponad 250 prac historycznych, książek oraz innych publikacji naukowych, popularnonaukowych i regionalnych, m.in. monografii „Dzieje Leżajska".
Pogrzeb profesora odbędzie się 11 października o godzinie 13.30 na rzeszowskim cmentarzu Wilkowyja.
Napisz komentarz
Komentarze