6 sierpnia 1947 roku w Żarnowcu koło Krosna zmarła Wanda Siemaszkowa, wybitna aktorka, pod koniec życia występująca na deskach rzeszowskiego teatru, którym również kierowała.
Wanda Felicja Katarzyna Siemaszkowa z domu Sierpińska urodziła się 30 grudnia 1867 w Lipowej k. Kobrynia. Uczęszczała do gimnazjum w Łomży, gdzie stawiała pierwsze kroki na scenie teatralnej w teatrze amatorskim. Stamtąd przeniosła się do Warszawy. Debiutowała 8 października 1887 roku w Krakowie w roli Helenki w przedstawieniu „Dziwak”. Początkowo grała role liryczne, przeważnie polskich dziewcząt.
W czasie pobytu w Krakowie wyszła za mąż za Antoniego Siemaszkę, aktora sceny krakowskiej. Stopniowo wzbogacała swój repertuar o role w sztukach klasycznych i romantycznych, wprowadzała na scenę literaturę polskich autorów (August Kisielewski, Lucjan Rydel). W latach 1924–1926 na zaproszenie Polonii przebywała w Ameryce. Występowała z patriotycznymi przedstawieniami (o odrodzonej Ojczyźnie i bohaterstwie Orląt Lwowskich) i zakładała liczne kółka dramatyczne przy szkółkach parafialnych w celu pielęgnowania mowy polskiej wśród młodego pokolenia polskiej emigracji. Spełniwszy tę misję wróciła do Polski, założyła we Lwowie studio aktorskie, w którym przygotowywała nowe zastępy aktorów. W czasie okupacji sowieckiej Lwowa (1939–1941) występowała w polskim Teatrze Dramatycznym, po zajęciu Lwowa przez wojska niemieckie wyjechała do Wieliczki. Występowała w wielu polskich teatrach, także objazdowych. Była dyrektorką wielu teatrów (m.in. w Bydgoszczy, Warszawie, Lwowie, Poznaniu, Katowicach i – po II wojnie światowej – przez dwa sezony w Rzeszowie). Jesienią tego roku została dyrektorem Teatru Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie, którym kierowała do śmierci. Zmarła w dworku Marii Konopnickiej w Żarnowcu. Jej imieniem w 1957 roku nazwano rzeszowski teatr.
źródło: Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie
Napisz komentarz
Komentarze